آهن خالص فلز است، اما به ندرت در این شکل روی سطح زمین یافت می‌شود زیرا در حضور اکسیژن و رطوبت به آسانی اکسیده می‌شود. به منظور به دست آوردن فلز آهن، اکسیژن باید از سنگ معدن‌های طبیعی توسط کاهش شیمیایی حذف شود.
خواص آهن را می‌توان با تولید آلیاژهایی از آن با استفاده از فلزات متنوع گوناگون (و بعضی غیر فلزها به ویژه کربن و سیلیکون) اصلاح نمود و فولادها را ایجاد کرد.
اصطلاح فولاد یا پولاد برای آلیاژهای آهن که بین ۰٫۰۰۲ درصد تا ۲٫۱ درصد وزن خود کربن دارند بکار می‌رود. خواص فولاد به درصد کربن، عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی قابل کنترل است. برای ساختن فولاد، دو روش عمده وجود دارد. روش اول استفاده از آهن اسفنجی و کوره‌های قوس الکتریکی برای ذوب آهن اسفنجی و سپس آلیاژسازی است. روش دوم استفاده از آهن خام (آهن تولید شده در فرایند احیای غیرمستقیم) و سوزاندن کربن اضافی آن است. طی این فرایند میزان کربن آهن خام از بازهٔ ۵٫۳ تا ۶ به ۲٫۰ تا ۱٫۵ درصد وزنی کاهش می‌یابد، سپس عناصر دیگر در آن افزوده می‌شوند تا ترکیب مورد نظر بدست آید.
قیمت آهن بعنوان یکی از کالاهای بورسی تحت تاثیر قیمت اجزاء تشکیل دهنده آهن تعیین می شود. به همین دلیل باید از قیمت روز آهن آلات در بازار برای خرید آگاهی داشت. ولی از آنجا که قیمت مواد اولیه وابسته به قیمت دلار هست می توان گفت که قیمت دلار بر قیمت آهن در بازار عرضه و تقاضا وابسته است. قیمت روز آهن آلات به صورت لحظه ای محاسبه و خرید و فروش می شود.
قیمت گذاری سنگ آهن
از لحاظ لغوی قیمت گذاری عبارت است از فرایند تعیین قیمت برای خرید و فروش کالا یا خدمات. محصولات سنگ آهنی در بازارهای جهانی بر حسب عرضه و تقاضا تعیین قیمت می شوند . که این یک قیمت گذاری ایده آل هست. در کشور ایران هم اگر قرار باشد این قیمت گذاری اعمال شود باید کارخانه های فولاد هم قیمت مواد معدنی را قیمت درب کارخانه در نظر بگیرند تا قیمت گذاری آنها مانند بازارهای جهانی شود.
